Krucjata Eucharystyczna w Polsce działa od października ubiegłego roku. Spotkanie z rodzicami i dziećmi, zainteresowanymi wstąpieniem do Krucjaty, miało miejsce we wrześniu. Jednak właściwa działalność KE rozpoczęła się w październiku.

Obecnie w aspiranturze znajduje się dwudziestu czterech chłopców. Przygotowują się oni do przyjęcia stopnia Giermka poprzez wykonywanie codziennych obowiązków: odmawianie modlitwy Ofiarowania dnia, wypełnianie „Skarbca krzyżowca” oraz starając się wzorowo wypełniać swoje obowiązki religijne, szkolne i domowe.

Spotkania Krucjaty odbywają się raz w miesiącu, w soboty. Rozpoczynamy je zawsze Mszą Świętą, z której czerpiemy łaski potrzebne do tego, by stawać się lepszymi katolikami. Po Mszy Świętej i dziękczynieniu Brat Maksymilian przedstawia nam prezentację multimedialną na temat Krucjaty. Przypomina nam on o tym, co jest głównym celem Krucjaty: pomoc Panu Jezusowi w zbawieniu dusz. Mówi nam także o przeznaczonych do tego celu środkach: modlitwie, przyjmowaniu Komunii Świętej, ofierze oraz apostolstwie.

Dzięki codziennie odmawianej modlitwie Ofiarowania każda czynność, każdy wykonany przez nas obowiązek, wszystkie nasze smutki i radości stają się modlitwą ofiarowaną Panu Bogu. Daje nam to możliwość modlitwy nieustannej, zalecanej przez Pana Jezusa. Przyjmowanie Komunii Świętej przysposabia nas natomiast do składania Panu Jezusowi „małych ofiar”, którymi mogą być dla nas na przykład cierpliwe wypełnianie naszych szkolnych obowiązków, posłuszeństwo wobec rodziców czy odmówienie sobie słodyczy. Te małe ofiarki pomagają Panu Jezusowi w ratowaniu dusz tłumnie zmierzających w kierunku wiecznego potępienia, jak mówiła Matka Boża w Fatimie.

Brat Maksymilian przypomina nam także o wadze apostolstwa. Apostołem możemy stać się poprzez przekazywanie naszego pisemka „Rycerzyk” innym dzieciom lub przez dobry przykład dawany innym.

Po prezentacji jest czas na różne aktywności. Do tej pory byliśmy wspólnie na lodowisku i kuligu, ale także mieliśmy zajęcia z garncarzem i żołnierzem. Z garncarzem lepiliśmy dzbanki, a żołnierz nauczył nas odczytywać azymuty. Mieliśmy także okazję do praktycznego wypróbowania naszej wiedzy podczas zabawy terenowej. Kolejnym elementem spotkania są gry i zabawy zręcznościowe. Zimą bawiliśmy się na hali m.in. w „wyścigi rzędów” czy też graliśmy w piłkę nożną. Ponieważ zbliża się wiosna, wychodzimy już do pobliskiego lasu i gramy w lubiane przez wszystkich „Dwie flagi”. Po zabawie wszystkich dopada wilczy głód, ale na szczęście dzięki uprzejmości jednej z mam zawsze możemy liczyć na obiad. Po posiłku mamy okazję do uczynienia kilku ofiarek dla Pana Jezusa. Wspólnie sprzątamy po posiłku, zmywamy, wycieramy, układamy naczynia.

Na koniec spotkania zawsze udajemy się do kościoła, by odwiedzić Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie, podziękować Mu za to, że mogliśmy razem miło spędzić czas oraz prosić Go o błogosławieństwo.

Daniel