1. Myśmy rycerki Króla Świata,

Który za tron swój wziąwszy krzyż,

W Eucharystyi wciąż się brata

Z ludźmi, co sercem rwą się wzwyż.

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.

2. Nam Wodzem Ten, co na ołtarze

Zstępuje co dzień z rajskich bram,

Samego siebie niosąc w darze,

Bo miłość Jego nie zna tam!..

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.

3. Pragniemy służyć Władcy Nieba,

U stóp ołtarzy dzierżąc straż;

Gdziekolwiek polska leży gleba

Powiewać winien sztandar nasz!

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.

4. Członkami będąc Krucyjaty

Tego, co ludzki zbawił ród,

Pragniemy co dzień nieść Mu kwiaty

Nieznanych ofiar, cichych cnót…

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.

5. Z Najświętszą Hostią na sztandarze

W pośród życiowych błędnych dróg

Pójdziemy, gdzie powinność każe,

Bo naszym Wodzem Pan i Bóg!

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.

6. O Ty, nasz Wodzu, Jezu Chryste,

Ku Twym rycerkom ucho skłoń,

Niech dusze ich jak lilie czyste

Wydają miłą Tobie woń.

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.

7. Niech serca żadnej Twej rycerki

Nie skazi brudnych grzechów kurz,

Niech w nim miłości tlą iskierki

Boś Panem naszych serc i dusz.

Ref. Myśmy rycerki Pana,

Co Bóstwo w Hostii skrył,

Wiedzie nas Doń Niepokalana,

Ucząc nie szczędzić w boju sił.