Warszawska Krucjata Eucharystyczna dziewcząt 17 stycznia 2021 roku wszelkie swoje działania skupiła na cnocie gorliwości. Jako że ludzkich sił na podjęcie szczerej i usilnej pracy nad nią, czyli uświęceniem siebie, wciąż za mało, uczestniczki spotkania w pokornej modlitwie podczas Mszy św. oddały się Bogu. W Najświętszej Ofierze nasz Pan i Król stając się wzorem do naśladowania przypomina: „Nie każdy, który mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa niebieskiego” (Mt 7,21) A zatem nie tylko słowa, ale nade wszystko czyny muszą wyrażać gotowość do walki o Królestwo Boże, o życie wieczne z Bogiem! Ks. Mirosław głosząc homilię przywołał postać swojego nauczyciela i wychowawcę z młodszych lat szkolnych. Jaśniał on cnotą gorliwości w wypełnianiu obowiązków stanu. Prowadząc zajęcia artystyczne potrafił zapalić wychowanków do precyzyjnego wykonywania swoich dzieł oraz docenić ich trud i zaangażowanie umieszczając je w bożonarodzeniowej szopce. Co więcej, zachęcał uczniów do praktyk religijnych sam dając świadectwo wielkiej wiary i miłości Boga. Ks. Mirosław pouczał dziewczęta, że praca nad sobą, której celem jest osiągnięcie zbawienia, jest jednym z największych wysiłków człowieka, a jej wartość mierzy się miłością Boga i bliźniego.

W pracy tej, przykłady świętych są szczególną pomocą dla uczestniczek Krucjaty Eucharystycznej. Wpatrując się w wybrane patronki – Niepokalaną, św. Zofię, św. Cecylię, św. Małgorzatę, św. Jadwigę, św. Joannę D’arc i doskonaląc się w cnotach będą w stanie walczyć ze swoimi wadami. Wszak „Królestwo niebieskie gwałt cierpi i gwałtownicy zdobywają je” (Mt 11,12). Aktywność sportowa dziewcząt pod opieką Brata Maksymiliana sprzyjała treningowi w cnocie gorliwości. Gry zespołowe sześciu oddziałów pod kierunkiem zastępowych pozwalały na ćwiczenie się w zdrowej rywalizacji bez cienia zazdrości i uczyły wytrwałego dążenia do celu. Dziewczęta tę pracę nad sobą kontynuowały szukając cnoty gorliwości w życiu patronek swoich oddziałów. Po wspólnym zastanowieniu się próbowały zilustrować myśl plastycznie. Następnie, szefowa oddziału, w imieniu swojej drużyny, omawiała wykonany plakat podkreślając ogromne zmaganie o większą świętość w życiu duchowym świętej patronki. Za wyraźną sugestią s. Imeldy dziewczęta przedstawiały swoje patronki w niebie. Bowiem osiągnięcie nieba jest celem wszelkich zabiegów i największym darem, o który trzeba zawalczyć ze wszystkich sił. Warto pamiętać, że cnota gorliwości jest jednym z owoców Ducha Świętego. To On wzbudza w sercu człowieka gorliwość.

Brat Maksymilian omawiając tematyczną prezentację zwracał uwagę słuchaczek, iż niebo zostało otwarte przez odkupieńczą Krew Chrystusa. W przeciwnym razie nawet największa gorliwość nie dałaby możliwości jego osiągnięcia. Boża łaska otrzymana na chrzcie świętym na mocy zasług krzyżowej Męki Jezusa Chrystusa jest konieczna do zbawienia. Wypowiadane przez brata słowa, a także wyświetlane przez niego zdjęcia poruszały serca dziewcząt i zachęcały do życia modlitwą, sakramentami, do sumiennego przestrzegania przykazań Bożych oraz chętnego ponoszenia dla Boga ofiar. Hasło Krucjaty Eucharystycznej „Módl się, przyjmuj Komunię świętą, ofiaruj się, bądź apostołem” zapadało głęboko w ich duszę, jak ziarno w żyzną glebę.      

s. Imelda