Spieszę donieść radosną nowinę o powstaniu nowego koła Krucjaty, które zawiązało się w Zaczerniu koło Rzeszowa. W pierwszym spotkaniu wzięło udział kilkanaście dzieci pochodzących z okolic Rzeszowa i Jarosławia. Rozpoczęło się ono mszą św. odprawioną przez ks. Łukasza Szydłowskiego. Podczas kazania przeor krakowskiego przeoratu ukazał cel Krucjaty Eucharystycznej oraz środki jego osiągnięcia. Po mszy świętej wygłosił także naukę o cnocie łagodności.

Następnie rozpoczęła się część zabawowo-integracyjna. Ponieważ pogoda była niekoniecznie zachęcająca do zabawy na świeżym powietrzu, zostały zorganizowane zabawy w świetlicy. Dzieci rysowały, grały w gry planszowe, klocki i patyczki drewniane. W trakcie „urodziły” się inne zabawy typu głuchy telefon i podobne gry towarzyskie oraz integracyjne.

W międzyczasie rozpogodziło się i pojawiła się możliwość wyjścia z domu, z której to opcji sporo dzieci skorzystało. „Biegaczy” łatwo było odróżnić po czerwonych uszach :-). Był też ciepły poczęstunek, o który zadbały nasze drogie mamy i co nieco na słodko. Spotkanie zakończyło się około 14:30.

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji spotkania i życzymy wytrwałości!

 

13 listopada odbyło się kolejne spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dla chłopców. Rozpoczęło się ono jak zwykle Mszą świętą. Po dziękczynieniu udaliśmy się na stołówkę, gdzie wzięliśmy udział w zajęciach ze stolarzem, który jest nam znany z poprzednich spotkań jako pszczelarz. Zapoznaliśmy się z atrybutami stolarza oraz etapami pracy z drewnem.

 

Nauczyliśmy się też wbijać gwoździe młotkiem w deskę. Każdy mógł sprawdzić tutaj samego siebie.

Następnie w trzech zespołach mieliśmy za zadanie złożyć stolik i dwa krzesła. Wszyscy świetnie się spisali.

Na koniec po zdaniu egzaminu każdy z nas otrzymał ołówek stolarski.

 

Ponieważ nie samą pracą żyje człowiek, poszliśmy na salę gimnastyczną, gdzie w drużynach zagraliśmy w piłkę i wyścigi. Po pysznym obiadku udaliśmy się na prezentację. Brat Maksymilian wyjaśnił, czym jest cnota łagodności i w jaki sposób ją osiągnąć. Spotkanie zakończyliśmy nawiedzeniem Najświętszego Sakramentu.

Mikołaj

Galeria zdjęć

https://onedrive.live.com/?authkey=%21AJ%2DGwjXxFoAGI7k&id=9756C84031C5D046%21271&cid=9756C84031C5D046

Po wakacyjnej przerwie Krucjata Eucharystyczna w warszawskim przeoracie rozpoczęła na nowo swoją misję pod duchową opieką księży Bractwa. Ostatnie, październikowe spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dziewcząt zostało połączone z wykładem pszczelarza o owadzie, którego człowiek nazwał pszczołą miodną (apis mellifera). Był on nie tylko bardzo interesujący, ale i kształcący. W cywilizacjach starożytnych widziano w pszczole symbol życia. Gatunek ten zaistniał na ziemi wiele milionów lat przed pojawieniem się rodu ludzkiego. Tryb życia pszczół i cenne produkty ich pracy dotąd wzbudzają szacunek dla ich pracowitości i życia społecznego. Żywiąc się nektarem i pyłkiem kwiatowym zapylają rośliny. Zawdzięczamy im produkcję 1/3 żywności. Bez nich wiele gatunków roślin nie mogłoby się rozmnażać, wytwarzać owoców, lub ich uprawy dawałyby niewielkie plony a owoce byłyby małe i zdegenerowane. Dziewczęta usłyszały nie tylko o wartościach odżywczych i leczniczych miodu, ale także o wykorzystaniu wosku do balsamowania zwłok, w odlewnictwie, sporządzaniu pieczęci, maści oraz tabliczek do pisania. Atrakcją było przeniesienie się w czasie… zapisywanie ważnych dla siebie sentencji na takiej tabliczce i otrzymanie jej na własność! Podarowana przez pszczelarza pamiątka zapewne będzie przypominać i o konieczności zdobywania cnoty pracowitości tak niezbędnej w pracy nad sobą, nad którą dzieci pracowały szczególnie na przełomie września i października.

Nie zabrakło oczywiście czasu na strawę dla ciała, ćwiczenie hartu ducha podczas zabaw oraz pokarm duchowy, którym była prezentacja na temat cnoty czystości.

Spotkanie tradycyjnie zakończyliśmy nawiedzeniem Najświętszego Sakramentu.

Oby Armia Krucjaty Eucharystycznej potężniała duchowo i wzrastała w liczbę, by świętością serc skutecznie przyczyniała się do ratowania dusz, a zmarłym wypraszając Królestwo Niebieskie.

s. Imelda