29 października po raz pierwszy Mamy wraz z córkami miały okazję wspólnie spędzić czas w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Kobiece spotkanie rozpoczęła tradycyjnie Msza Święta z kazaniem w Radości.

Link do kazania ks. Mateusza na temat wychowywania dzieci do ideałów życia chrześcijańskiego:

https://akwinataedupl-my.sharepoint.com/:u:/g/personal/br_maksymilian_akwinata_edu_pl/EQx5W3HdpK5CnuDcCtQQHZgBVeSAhvqIsOUVN7vKcaRehQ?e=tscuXK

Po dotarciu na miejsce Pani Maria – nasza przewodniczka, przybliżyła nam historię powstania Pałacu Wilanowskiego i otaczającego go parku. Miałyśmy okazję utrwalić nową wiedzę w czasie rodzinnej gry terenowej, której celem było umiejętne posługiwanie się mapą oraz odnalezienie w Parku Wilanowskim wszystkich zaznaczony na niej punktów i upamiętnienie ich na zdjęciu.

Wspólnie odmówiony Anioł Pański, zakończył pierwszą część naszego spotkania.

Po zabawie w Królewskim Parku udaliśmy się do Pałacu, gdzie czekała nam niesamowita przygoda. Na 90 minut udaliśmy się w prawdziwą podróż w czasie. Chociaż król Jan III i jego Żona Maria Kazimiera nie podjęli nas w swojej rezydencji osobiście, to dobrze było poznać ich codzienne życie, podczas zwiedzania komnat, w których przebywali ponad 300 lat temu. Zobaczyliśmy przedmioty związane ze zwycięstwem Króla Jana III pod Wiedniem. Mogliśmy zajrzeć do Królewskiej Kaplicy i zobaczyć niezwykłe podarunki jakie otrzymywał za swojego życia od innych władców. Poczucie humoru królewskiej pary było niebywałe, o czym świadczą zachowane do dziś i ukryte w królewskich apartamentach zabawne malowidła ścienne takie jak szaro-bury kot goniący wróbelka i mała, uśmiechnięta małpka ukryta na suficie.

Poznałyśmy historię niezwykłej kobiety, która doprowadziła do koronacji króla Jana III – jego ukochanej żony Marii Kazimiery, zwanej Marysieńką. Była to starannie wykształcona dama o przenikliwym umyśle, wybitnej urodzie i licznych talentach. W czasie naszego zwiedzania komnat królewskich towarzyszyła nam prawdziwa “Marysieńka”. Ten zaszczyt spotkał dwie dziewczynki na które suknia królewska idealnie pasowała. W tak doborowym towarzystwie nauczyliśmy się bardzo ważnej sztuki ,,dygania” i poznałyśmy sekretną ,,gotowalnię” królowej Marysieńki.

Na zakończenie odwiedzin Pary królewskiej udaliśmy się na wystawę pt.,,Rekonstrukcja ubiorów rekreacyjnych od XVII do XX w. “ Prezentowane stroje były przeznaczone do różnorodnych aktywności ruchowych oraz form rozrywki, takich jak jazda konna i polowania, golf, łucznictwo, szermierka, zabawy na śniegu i na łyżwach, wypoczynek na plaży, spacery, wędrówki górskie, podróże i przejażdżki rowerowe. Zachwycające kolory, styl i sposób wykonania strojów wzbudził w nas ogromny podziw i szacunek. Najwytrwalszym Mamon udało się jeszcze zaliczyć Pałacową kawiarenkę i skosztować pysznej kawy.

p. Anna

Link do wszystkich zdjęć:

https://drive.google.com/drive/folders/1RU8nXU0nQ8gNdJJuY-e4Ef7E01j7q0Sl?usp=sharing

Dzięki Bożej pomocy powstało nowe koło Krucjaty Eucharystycznej przy kaplicy Bractwa św. Piusa X w Zgierzu.

Cieszymy się bardzo i życzymy dzieciom i młodzieży wytrwałości we wdrażaniu się do obowiązków rycerzy KE.

22 Października młodzi uczestnicy Krucjaty Eucharystycznej razem z ojcami wybrali się na zamek w Czersku. Po Mszy św., kiedy wszyscy byli już na miejscu zaczęło się zwiedzanie ruin mazowieckiej warowni. Podzieleni na trzy grupy, synowie z ojcami poznawali historię zamku. Wszyscy dowiedzieli się co wspólnego z ziemią czerską ma angielski smok, do czego służą poszczególne elementy zbroi rycerskiej i co mówią podania o pewnym straszydle, które przechadza się po murach w poszukiwaniu zaginionych pereł. Każdy mógł także spróbować fechtunku palcatem czy strzelania z łuku. Finałową atrakcją było poszukiwanie skarbu ukrytego na terenie zamku. Zlot zakończył się posiłkiem nad ogniskiem. Nikt nie miał prawa się nudzić.

Franciszek Górecki

Link do pozostałych zdjęć:

https://akwinataedupl-my.sharepoint.com/:f:/g/personal/br_maksymilian_akwinata_edu_pl/ElnI2pCy-IdMg_dL6qQe9P8BYAVcYddavZYAERWh2KGO6A?e=WjKNRm

W październiku chłopcy udali się na spacer wzdłuż rzeki Świder, by wziąć udział w zajęciach o kowalstwie.

https://akwinataedupl-my.sharepoint.com/:v:/g/personal/br_maksymilian_akwinata_edu_pl/ETDhfuuRUV5InU3VLUw5RTQBo98zRXULkJQmzN9nzjyySg?e=yDApeH

Dziewczynki natomiast wykonywały lampiony.

Piątkowego popołudnia 7 października na przystanku PKP “Śródborów” zaczęła zbierać się grupka nastolatków z plecakami lub torbami przepasanymi przez ramiona. Wesoło rozmawiali i wyglądali na zadowolonych. Dlaczego? Ponieważ przyjechali na pierwsze spotkanie młodzieży nastoletniej organizowane przez Bractwo Świętego Piusa X. Wkrótce i ja się do nich dołączyłem i ruszyliśmy pieszo w kierunku bazy noclegowej, którą wskazał nam brat Maksymilian. Po dojściu na miejsce poznaliśmy naszego opiekuna – księdza Antoniego i resztę kolegów przybyłych wcześniej. W sumie było nas 24. Zjedliśmy kolację, a następnie wysłuchaliśmy Księdza, który w ramach wykładu w prosty i zrozumiały dla każdego sposób przedstawił kilka dowodów na istnienie Boga. Pozostały czas do ciszy nocnej, zleciał szybko na grze w piłką nożną po ciemku (całkiem ciekawa odmiana) oraz na zabawie w chowanego.

Następnego dnia po przebudzeniu i wspólnym śniadaniu zabrał głos ksiądz Antoni. Opowiadał nam o początkach harcerstwa i życiu żołnierzy na podstawie listów swojego pradziadka, naocznego świadka i uczestnika tamtych wydarzeń, które pisał do rodziców w czasie I Wojny Światowej… Niesamowite było dowiedzieć się jak żył nastolatek, taki jak my, ponad 100 lat temu!

W pół godziny później sami poczuliśmy się prawie jak na wojnie, grając w paintball 'a. Podzieleni na 2 grupy (po 12 osób), uzbrojeni w karabiny (tzw. markery), ubrani w specjalne stroje oraz w maskach na twarzach (dla bezpieczeństwa) rozpoczęliśmy wojnę, podczas której rozegrało się kilka bitew w różnych miejscach (w lesie i w opuszczonym budynku). Kule nafaszerowane farbą świszczały nam nad głowami, siejąc strach i spustoszenie w oddziałach obydwu stron. Zabawa trwała ponad godzinę. Po tym czasie zrobiliśmy grupowe zdjęcie i pojechaliśmy pociągiem do Józefowa.

W szkolnej kaplicy ksiądz Antonii odprawił dla nas Mszę Świętą. Po niej zjedliśmy obiad i odmówiliśmy Różaniec. Następnie poszliśmy na szkolną salę grać w piłkę nożną i koszykówkę. Tak bardzo aktywny dzień zakończył się grillem w altanie przy naszych domkach, w której pożegnaliśmy się z księdzem Antonim, który musiał już wyjechać do przeoratu. Podziękowaliśmy jemu i Bratu Maksymilianowi za poświęcenie nam czasu, który mogliśmy wspólnie spędzić. O ciszy nocnej nie trzeba było nikomu przypominać – większość z nas była mocno zmęczona, więc sprawnie porozchodziliśmy się do spania.

W niedzielę wszystko potoczyło się bardzo szybko: wczesne śniadanie, szybkie spakowanie i grupowy wyjazd na Mszę Św. – tak wyglądał poranek. Po niedzielnej Sumie w warszawskim przeoracie, wszyscy się ze sobą pożegnali przybijając piątkę i rozjechali się do swoich domów.

Janek Buchowski

W Józefowie 17 września odbyło się pierwsze spotkanie po wakacjach Krucjaty Eucharystycznej dla dziewcząt i chłopców. Rozpoczęliśmy ją wspólną Mszą Świętą, którą w naszej intencji odprawił ks. Mateusz. Wygłoszone kazanie o cnocie roztropności, przypomniało nam wszystkim, jak ważne miejsce w naszym wzroście do nieba ma ta właśnie cnota. Ksiądz Mateusz udzielił nam dobrych rad jak rozwijać i pielęgnować w swojej duszy cnotę roztropności. Jedną z nich jest poproszenie o pomoc w podjęciu słusznej decyzji rodziców lub Kapłana, zwłaszcza w sytuacji gdy nie jesteśmy jeszcze na tyle dojrzali by podjąć odpowiednią decyzję.

Po Mszy świętej wszyscy udaliśmy się na drugie śniadanie. Po śniadaniu Brat Maksymilian wraz z chłopcami wyszli na zewnątrz, aby w pobliskim lasku spędzić czas na zabawach i grach terenowych. Dziewczynki w tym czasie miały zajęcia krawieckie z p. Anią. Z kolorowego filcu, muliny, koralików i mnóstwa kolorowych dodatków oczek, serduszek, kwiatuszków, uszyłyśmy przepiękne zakładki do książek. Szycie nie jest jednak tak proste jak się wydaje. Najwięcej problemów sprawiały igła i nitka, które przecież uwielbiają się plątać.

Po zajęciach krawieckich poszliśmy z panią Alicją na salę gimnastyczną. Bawiłyśmy się w poznawanie imion innych osób, a następnie miałyśmy do pokonania tor przeszkód i na koniec nasza ulubiona gra „szczur”.

Następnym punktem spotkania był obiad który przygotowały nam p. Agnieszka dla dziewczynek i p. Kasia dla chłopców. Po obiedzie dziewczynki miały prezentację o cnocie roztropności którą przygotował brat Maksymilian. Na zakończenie naszego pierwszego spotkania w tym roku szkolnym, nawiedziliśmy Najświętszy Sakrament dziękując Bogu i Matce Najświętszej za ten wspólnie spędzony dzień.

Kornelia

Link do pozostałych zdjęć:

https://drive.google.com/drive/folders/17bVEi1_o3U3Y3c31NAswGyVuXB0t89fV

W I sobotę września, w kaplicy św. Stanisława Kostki w Lubinie, podczas Mszy świętej miało miejsce uroczyste przyjęcie nowych członków do Krucjaty Eucharystycznej. W Szeregi Krucjaty na I stopień Giermka awansowało 12 dzieci. Aspirantki i aspiranci przyjęci do Rycerstwa Jezusowego zobowiązali się odmawiać codziennie rano modlitwę ofiarowania dnia, wieczorną modlitwę i wypełniać Skarbiec Krzyżowca, by przyczyniać się do rozszerzania królestwa Jezusowego w sercach ludzkich, do odrodzenia w duchu eucharystycznym Ojczyzny i świata całego, do spełnienia zamiarów, jakie Najświętsze Serce Jezusa ma względem naszej Ojczyzny.

Gratulujemy nowym rycerzom i życzymy wytrwałości w wypełnianiu swoich obowiązków.

Link do zdjęć z ceremonii:

https://photos.google.com/share/AF1QipP2KjI5fNqlA64EgqClFSYXVKj6Npf3srAg8fBcs6iX1CwfAQLaW-Se9rTEWfTWjQ?key=SkI4andlOTdVQUR6Y1haN2RFQnExaHE3aU93VnZR

18 czerwca 2022 r. miało miejsce uroczyste zakończenie rocznej formacji dzieci w warszawskim kole Krucjaty Eucharystycznej. Podczas całego roku pracę nad cnotami i ideałami Krucjaty podjęło około 25 dziewcząt i 30 chłopców. W ich intencji, ks. Mirosław odprawił mszę św. i przewodniczył ceremonii przyjęcia nowych członków, która miała miejsce po kazaniu.

W szeregi Krucjaty tego dnia na stopień Giermka awansowało 15 dzieci, na stopień krzyżowców 12 giermków.

Aspirantki i aspiranci przyjęci do Rycerstwa Jezusowego czyli Krucjaty Eucharystycznej na stopień Giermka zobowiązali się odmawiać codziennie rano modlitwę ofiarowania dnia, wieczorną modlitwę i wypełniać Skarbiec Krzyżowca, by przyczyniać się do rozszerzania królestwa Jezusowego w sercach ludzkich, do odrodzenia w duchu eucharystycznym Ojczyzny i świata całego, do spełnienia zamiarów, jakie Najświętsze Serce Jezusa ma względem naszej Ojczyzny.

Przyjęci na drugi stopień Krucjaty Eucharystycznej – Krzyżowców zobowiązali się odmawiać codziennie rano modlitwę ofiarowania dnia, wieczorną modlitwę i wypełniać Skarbiec Krzyżowca. Ponadto odmawiać codziennie co najmniej dwie dziesiątki różańca; przyjmować (w miarę możliwości) w każdą niedzielę Komunię świętą, podejmować codziennie jakąś ofiarę; walkę ze swoją wadą główną; a także przystępować co miesiąc do spowiedzi.

Po mszy św. i pamiątkowych zdjęciach udaliśmy się na rodzinny spływ kajakowy. Tym razem płynęliśmy rzeką Pilica ze wsi Budy Michałowskie do Warki. Nasza grupa liczyła 87 osób. Płynęliśmy w kajakach trzyosobowych (57 os.) dwuosobowych (28 os.)
i jednoosobowych (2 os.). Po spływie zjedliśmy upieczone na ognisku kiełbaski.

Następnie miał miejsce biwak pod namiotami.

Po zakwaterowaniu dzieci miały mini wykład na temat nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu.

Następnie przyszedł czas na zabawy dla dzieci, a dla rodziców czas na wspólne rozmowy.

Wieczorem zjedliśmy wspólnie kolację i śpiewaliśmy pieśni patriotyczne.

Biwak zakończyliśmy modlitwą.

28 maja odbyło się kolejne spotkanie ojców z córkami. Tym razem wybraliśmy się wspólnie na warsztaty pieczenia chleba. Dziewczynki miały okazję dowiedzieć się na czym polega praca na polu i jak wiele trudu wymaga przygotowanie bochenka chleba. Następnie, z pomocą ojców, same mogły wyrobić ciasto, nadając im różne kształty, które następnie zostało wypieczone. Oczekując na wypieki, upiekliśmy sobie na ognisku kiełbaski, które zjedliśmy ze świeżo wypieczonym w piecu chlebem. Na koniec, by utrwalić zdobytą wiedzę na temat sposobu wyrabiania chleba, dziewczynki mogły zobaczyć niewielką wystawę dawnych sprzętów rolniczych (pług, sierpy, cepy, przetaki, niecki, wialnia i inne), a także spróbować ciężkiej pracy związanej z przygotowaniem mąki: rozcierając ziarna kamykami, oddzielając ziarna od plew na przetaku, itp. W czasie zajęć dzieci z tatusiami mogły także popróbować różne gatunki pieczywa. Po skończonych zajęciach, dzieci mogły swoje wypieki zabrać ze sobą na pamiątkę do domu.

Zaproszonym gościem na ostatnim był pszczelarz, czyli osoba zajmująca się hodowlą pszczół. To osoba, która wykazuje się pewnego rodzaju zamiłowaniem do pszczół. Czemu mówimy o zamiłowaniu? Powinna bowiem spełniać kilka wymogów, żeby pszczoły nie potraktowały jej jako intruza. Jednym z nich jest to, że w momencie kontaktu ze pszczołami, pszczelarz powinien być niejako bezwonny, czyli nie powinien pachnieć np. perfumami czy alkoholem, ponieważ owady te nie tolerują pewnych zapachów u ludzi. Podrażnienie wywołane perfumami mogłoby się skończyć użądleniem.

Pan Pszczelarz odkrył przed dziećmi hierarchię tego małego świata. Wśród pszczół wyróżniamy matkę, potocznie zwaną królową, robotnice i trutni. Królowa w ulu jest tylko jedna, i to ona jest matką wszystkich pszczół. Robotnice stanowią największą liczebnie grupę. One od pierwszych godzin swojego życia zajmują się sprzątaniem ulu wynosząc z niego wszystko, co mogłoby stanowić pożywkę dla bakterii. Po kilku dniach, jako już lepiej odżywione, stają się niańkami larw kolejnych pszczół. Zanim robotnice zajmą się zbieraniem pyłku, nektaru czy spadzi – co będą robiły do końca życia – przechodzą jeszcze trzy etapy. Pierwszy z nich, gdy stają się służącymi królowej lub trutni, karmiąc ich mleczkiem, drugi, gdy jako budowniczy używają wytwarzanego przez siebie wosku do budowy ula, na trzecim etapie przekształcają się w strażniczki, kiedy dzięki wykształconemu żądłu bronią ul przed różnymi niebezpieczeństwami: przed pszczołami z innego ula czy przed innymi owadami. A jaka jest rola trutni? One są na wyłączną służbę królowej, pomagają przy rozmnażaniu pszczół, nie zajmują się żadną inną pracą.

Po zajęciach z pszczelarzem przyszedł czas na część rekreacyjną spotkania. Dzieci pełne radości udały się na plac zabaw. Dziewczynki pod opieką p. Elżbiety bawiły się razem na placu zabaw, a chłopcy pod opieką br Maksymilian rywalizowali w różnych grach terenowych.

Spotkanie zakończyło się prezentacją na temat postępu w życiu duchowym oraz nawiedzeniem Najświętszego Sakramentu.

Co Pan Bóg chciał przekazać przez ten dzień pełny wrażeń? Jak widzimy, Pan Bóg lubi porządek i hierarchię. Inne obowiązki ma królowa pszczół, inne robotnice, a jeszcze czym innym zajmują się trutnie. Każda z tych grup pszczół (poza matką, która w ulu jest jedna) ma swoje zadania i każda z nich jest tak bardzo potrzebna. A jaki wniosek można wyciągnąć z prezentacji? Podstawowym jest ten, że w świętości możemy wzrastać. Giermek może stać się Krzyżowcem, a Krzyżowiec Rycerzem. Wzrost ten w dużej mierze uwarunkowany jest przez nasze zaangażowanie. Oczywiście bez łaski Bożej nie będziemy w stanie zrobić żadnego postępu, ale Panu Bogu sprawia przyjemność obdarowywaniem łask tego, który się bardzo stara i wypełnia swoje obowiązki, dlatego Panu Bogu sprawiało wielką radość obdarowywanie Matki Przenajświętszej obfitością wszelkich łask, ponieważ najdoskonalej ze wszystkich ludzi kochała Boga i z miłości do Niego wypełniała swoje obowiązki.                          p. Monika